Isang maliit na ibon, si Pip, ang nakatira sa isang hawla na gawa sa ginto. Maganda ang hawla, kumikinang sa araw, at puno ng masasarap na buto. Ngunit si Pip ay hindi masaya. Nananabik siyang lumipad sa malawak na kalangitan, maramdaman ang hangin sa kanyang mga balahibo, at makita ang mundo sa labas ng kanyang gintong kulungan. Isang araw, isang batang babae, si Maya, ang dumalaw sa kanyang mayamang lola. Nakita niya si Pip at nadarama ang kalungkutan sa mga mata nito. Dahan-dahan niyang binuksan ang hawla. Nag-aalangan si Pip sa una, natatakot sa kalayaan na matagal na niyang pinangarap. Ngunit nang maramdaman niya ang init ng araw sa kanyang mga pakpak, at ang simoy ng hangin sa kanyang mukha, lumipad siya. Hindi na siya bumalik sa gintong hawla. Lumipad siya sa mga bukid, sa mga bundok, at sa mga dagat. Natuklasan niya ang kagandahan ng mundo, ang saya ng pakikipaglaro sa ibang mga ibon, at ang kalayaan na ma...
Comments
Post a Comment